Opa Wim’s haverkoeken

Wie ooit – toen wij nog van locatie naar locatie reisden – een retraite bij ons gevolgd heeft, die kent de inmiddels legendarische haverkoeken van Wim (de vader van Frank). Zoals hij ze kon bakken vond je ze nergens. Net zoals de bakker zelf, want Wim was minstens zo legendarisch.

Hoewel hij het woord Yoga en de betekenis daarvan pas later in zijn leven heeft leren kennen, bracht hij Heart of Yoga als geen ander in de praktijk. Zonder dit zelf door te hebben. Misschien maakt dat hem daarom wel zo mooi. Een man die vol verwondering in het leven stond en tot in zijn laatste dagen een niet te stuiten interesse had in zijn medemens. Ik ben dankbaar voor alle momenten die we samen deelden.

Het recept voor de haverkoeken

Mengen:

250 gram volkorenmeel/glutenvrij meel
200 gram havervlokken
(glutenvrij: gebruik mengsel van rijstvlokken en boekweitvlokken)
300 gram rozijnen
60 ml. kokosolie of milde olijfolie
50 gram cocos
theelepel zout
1-2 theelepels speculaaskruiden
ongeveer 250 ml. water

Rol het deeg uit tot een plak van ongeveer een halve centimeter en steek er vormpjes uit.

Bakken:

Bak de haverkoeken 25 minuten in een voorverwarmde oven op 180 graden. Bak ze niet te lang, want dan worden ze erg hard. Ze worden ook nog harder tijdens het afkoelen!

Natuurlijk kun je ook variëren met ander gedroogd fruit zoals abrikozen of cranberry’s.

Het oorspronkelijke recept werd in de loop der jaren nogal eens aangepast door Wim. Op gegeven moment had hij de theorie dat als hij er meer water bij deed, dit volgens hem voor meer luchtigheid zou zorgen.
‘Waar water zit ontstaat ruimte als het is verdampt.’

Probeer het uit zou ik zeggen!

Haverkoeken recept - Ayurveda voeding en leefstijl op retreat center The Land of Now tijdens yogaretraite of yogaweekend

Als praktisch denker had Wim zelfs een ‘haverkoekenplankje’ gemaakt. Dit plankje had een paar opstaande randen, precies op de dikte van de haverkoeken. Het deeg smeerde hij op het plankje, en vervolgens sneed hij het in stukken. ‘Stukken makkelijker dan met een vormpje.’